Pomoćni glagoli pomažu gradjenje nekog vremena, i nemaju svoje osnovno značenje. Na primer, u rečenici He is watching TV, is je pomoćni glagol i ne prevodi se već pomaže prilikom građenja vremena, u ovom slučaju Present Continuous. U engleskom postoji tri pomoćna glagola (auxiliary verbs): 

1) Pomoćni glagol to be

Oblici ovog glagola u sadašnjem vremenu su: am, is, are. Am se koristi za prvo lice jedinine, is za treće lice jednine, a sa drugo lice jednine i sva lica u množini koristi se are. U prošlom vremenu oblici su: was, were. Was se koristi za prvo i treće lice jednine, a u slučaju kada je subjekat drugo lice jednine ili u množini, koristi se were.

Pomoćni glago to be se koristi za građenje sledećih vremena: Present Continuous, Past Continuous, Future (be going to)

2) Pomoćni glago to do

Oblici u sadašnjem vremenu su: do, does. Does se koristi za treće lice jednine, a za sva ostala lica se koristi do. U prošlom vremenu oblik ovog glaogla je: did za sva lica.

Pomoćni glagol to do se koristi za građenje ovih vremena: Present Simple, Past Simple

3) Pomoćni glago to have

Oblici ovog glagola u sadašnjem vremenu su: have, has. Has se koristi kada je subjekat treće lice jednine, a za ostala lica jednine i množine koristi se have. U prošlom vremenu se korisiti oblik: had za sva lica jednine i množine.

Pomoćni glagol to have se koristi za ova vremena: Present Perfect, Past Perfect

Svi ovi glagoli se mogu koristiti i kao obični glagoli, kada imaju svoje osnovno značenje (be - biti; do - raditi; have - imati):

I am younger than my sister. 
They were at home last night.
He does his homework after school.
Mike did the washing up.
Elena has threechildren.
They had two apartments.

Kliknite ovde za vežbanja